«وَأَبْلَغُ فِی عَوَاقِبِ الامُورِ نَظَراً؛ کسى را انتخاب کن که از دیگران بیشتر به آینده مى نگرد.»
گسترش و پیشرفت فناوری، رشد چشمگیر تغییرات در تمامی ابعاد زندگی و بحــث‌هــای مختلف در محافــل علمی و حوزه‌هــای عمومی و اجتماعی، بازنگری در برنامه‌ها و ضـرورت انطباق با چالش‌های جدید و پیش رو را متناسـب بــا اهداف سازمانی و مبتنی بــر آینده‌پژوهی، روز به روز بیشتر موکد نموده است. آینده‌پژوهی علم مطالعه نظام‌مند آینده‌های ممکن، باور پذیر و مطلوب است. همچنین تلاشی است نظام‌مند برای ساخت هدفمند آینده‌ی مطلوب.
تحولات سریع و ناگهانی جوامع بشری در حوزه‌های مختلف، لزوم آمادگی مدیران برای مواجهه‌ی صحیح با این تغییرات را ضروری ساخته است. همچنین با گسترش فناوری و توسعه‌ی مناسبات اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و بروز نیازهای متعدد بشری، لزوم پیش‌بینی آینده توسط سازمآن‌ها اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد. به عقیده‌ی کارشناسان حوزه‌ی آینده‌پژوهی دیگر تجربه‌ی گذشته راه مطمئنی برای پیش‌بینی آینده نیست و مدیران باید با مددگیری از فنون برنامه‌ریزی نوین، آینده‌ی سازمان خود را به گونه‌ای ترسیم کنند که متناسب با موقعیت و شرایط آینده باشد.
آینده‌پژوهی حوزه‌ها و روش‌های مختلفی دارد که یکی از آن‌ها، آینده‌پژوهی اسلامی است. از مسائل و مشکلات مهمی که در تولید دانش آینده‌پژوهی اسلامی مطرح است فقدان یک مدل از روش‌شناسی برای آن است. روش‌شناسی این دانش بایـد براساس مبنای معرفت‌شناسی و هستی‌شناسی اسلامی شکل بگیرد. به همین دلیل، تدوین و ارائه یک مدل مفهومی از روش‌شناسی آینده‌پژوهی اسلامی، که براساس مبانی معرفت‌شناسی و هستی‌شناسی اسلامی شکل گرفته باشد می تواند تأثیری قابل توجه بر تولید دانش آینده‌پژوهی با رویکرد اسلامی بگذارد که تاکنون بدان توجه نشده است.
روش‌های موجود در نظریه‌های آینده‌پژوهی بر نظام فکری ـ فرهنگی خود مبتنی است و چه بسا با مبانی و اندیشه‌های اسلامی در تضاد باشد. به همین منظور تدوین و توسعه الگوهای آینده‌پژوهی اسلامی در برنامه‌ریزی‌های سازمانی نیازمند ارائه و تبیین روش‌شناسی آینده‌پژوهی اسلامی است. هر چند در حال حاضر نهادهای متعددی در زمینه آینده‌پژوهی فعالیت می‌کنند ولی این نهادها نیاز به تصویب قوانین و شبکه‌سازی دارند تا با هم‌افزایی بتوانند سند جامعی برای آینده‌پژوهی کشور تدوین نمایند.
حوزه‌های علمیه برای رسیدن به اهداف فوق، نیازمند کارگروه و ستاد است. چرا که هرگونه تلاش علمی و عملی برای تدوین و توسعۀ نظریه‌های آینده‌پژوهی و ارائه‌ی مدل مفهومی متناسب با جامعه دینی، نیازمند گروه علمی وستاد راهبردی در این امر است.